Μάθημα : ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Α-Β ΤΑΞΕΙΣ

Η Μυρτώ, ο Κώστας, ο Λευτέρης είναι παιδάκια στην ηλικία σου...Κι έχουν πολλές απορίες...Πως γεννήθηκε ο αθλητισμός; Τι γινόταν στην Αρχαία Ελλάδα πριν από πολλά πολλά χρόνια; Πήγαιναν σχολείο τότε;Τι είναι ο κότινος; Τι είναι το πένταθλο;

Όλα αυτά θα τα δούμε μαζί....

Ιστορία του αθλητισμού

Οι ιστορίες του Τρεχαλίτσα και της Κολυμπίτσας

Ο Τρεχαλίτσας κι η Κολυμπίτσα,ζούσαν σε έναν υπέροχο τόπο...την Αρχαία Ολυμία...Άνθρωποι απ΄όλη την Ελλάδα, ερχόταν κάθε 4 χρόνια για να δουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να συναντήσουν αθλητές και να θαυμάσουν τον υπέροχο αυτόν τόπο...

Αν δεν μπορείς να φανταστείς το μεγαλείο της Αρχαίας Ολυμπίας το παρακάτω βιντέακι θα σε βοηθήσει...

Το μεγαλύτερο και πιο λαμπρό οικοδόμημα ήταν ο Ναός του Δία, γιατί σ αυτόν ήταν αφιερωμένοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες...Λέγεται ότι οι κολώνες του είχαν διάμετρο 2,5m δηλαδή χρειάζονταν 5 παιδάκια της ηλικίας σου για να αγκαλιάσουν μία κολώνα...

O ναός του Δία 

Μέσα στο ναό βρίσκοταν το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, 12 m ψηλό κι επιβλητικό...

Το άγαλμα ήταν στερεωμένο πάνω σε βάθρο μήκους 9,93 μ. και πλάτους 6,25 μ. Ο Δίας παριστανόταν ένθρονος, κρατώντας σκήπτρο στο αριστερό χέρι, ενώ στα δεξιά στεκόταν μια Νίκη. Το ύψος του αγάλματος μαζί με τη βάση έφτανε τα 12 μ., δηλαδή το κεφάλι του Δία ακουμπούσε σχεδόν στην οροφή του ναού. Οι πιστοί μπορούσαν να ανεβούν στο υπερώο, που σχημάτιζαν οι δίτονες κιονοστοιχίες, για να θαυμάσουν από κοντά το άγαλμα. Με ειδικό κιγκλίδωμα που περιέκλειε το βάθρο δεν μπορούσαν οι πιστοί να αγγίξουν το άγαλμα, ταυτόχρονα όμως συγκεντρωνόταν εκεί και το λάδι που έριχναν στο ελεφαντόδοντο, για να το προστατέψουν από την υγρασία. Τα χρυσελεφάντινα αγάλματα αποτελούνταν εσωτερικά από ένα ξύλινο πυρήνα, πάνω στον οποίο προσαρμόζονταν τα φύλλα του χρυσού και τα κομμάτια από ελεφαντόδοντο. Όλα τα γυμνά μέρη του αγάλματος ήταν από ελεφαντόδοντο, ενώ από χρυσό ήταν το ιμάτιο, το σκήπτρο, τα μαλλιά, τα γένια και η Νίκη. Ο θρόνος ήταν κατασκευασμένος από έβενο, χρυσό, ελεφαντόδοντο και υπήρχαν ένθετα κοσμήματα από γυαλί και πολύτιμους λίθους. Το άγαλμα μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και κάηκε σε πυρκαγιά το 475 μ.Χ. Ο ναός πυρπολήθηκε το 426 μ.Χ. με διαταγή του Θεοδοσίου του Β'. Αργότερα στα 522 και 551 μ.Χ. κατέρρευσε από σεισμούς.

Για να δούμε και τι λέει το βιβλίο μας...

Tα αγωνίσματα στην αρχαία εποχή

Για δείτε και 2 παρουσιάσεις για τους αρχαίους ολυμπιακούς αγώνες...

https://slideplayer.gr/slide/12705180/

https://slideplayer.gr/slide/13338900/

Να κι ένα βίντεο που σου εξηγεί τι ακριβώς γίνοταν στην Ολυμπία, μέρα με την ημέρα:

Κι ένα βιντεάκι χιουμοριστικό...

Το ξέρατε ότι το μόνο έπαθλο που έπαιρναν οι αθλητές ήταν ένα στεφανάκι αγριελιάς;

Δεν τους ενδιέφεραν τα πλούτη και τα χρήματα παρά μόνο η δόξα της νίκης κι η ικανοποίηση ότι έβαλαν τα δυνατά τους για να νικήσουν...

Ο κότινος ήταν στεφάνι από κλαδί αγριελιάς με το οποίο στεφάνωναν τον νικητή στους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Τα κλαδιά από την ελιά, που βρισκόταν κοντά στο ναό του Δία, τα έκοβε ένας «παις αμφιθαλής» ( δηλαδή ένα αγόρι του οποίου και οι δύο γονείς βρίσκονταν εν ζωή) με χρυσό ψαλίδι. Στη συνέχεια τα πήγαινε στο ναό της Ήρας και τα τοποθετούσε πάνω σε μια χρυσελεφάντινη τράπεζα. Από εκεί τα έπαιρναν οι Ελλανοδίκες, οι κριτές των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων, έφτιαχναν στεφάνια και τα πρόσφεραν στους νικητές ως βραβείο.  

Στους ολυμπιακούς αγώνες ο κότινος καθιερώθηκε ως έπαθλο για τους νικητές από τον Ίφιτο τον βασιλιά της Ηλείας ύστερα από χρησμό που του δόθηκε από το μαντείο των Δελφών για να ενθαρρύνει τους αθλητές να συμμετέχουν. Πρώτη φορά δόθηκε, σύμφωνα με τον Παυσανία το 752 π.Χ. κατά την έκτη ολυμπιακή διοργάνωση και αντικατέστησε τον καρπό της μηλιάς που δινόταν ως τότε ενώ σύμφωνα με τη μυθολογία εισήχθη ως έπαθλο για τον νικητή του δρόμου (το αρχαιότερο αγώνισμα) από τον Ηρακλή, προς τιμήν του πατέρα του Δία.

Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ιδαίος Ηρακλής ήταν αυτός που έφερε την ελιά από την πατρίδα του την Κρήτη ή από τον βορρά και τη φύτεψε στην Ολυμπία. Μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του πήγε μια μέρα στην Ολυμπία για να τρέξουν και λέγεται ότι αυτοί υπήρξαν οι πρώτοι αγώνες δρόμου, ενώ ο Ηρακλής ήταν αυτός που στεφάνωσε πρώτος με κλαδί ελιάς τον νικητή.

Το στεφάνι ελιάς είχε συμβολική σημασία, καθώς θεωρούσαν πως έφερνε τύχη και θεϊκή προστασία στον στεφανωμένο αθλητή. Ο Φλέγων ο Τραλλιανός αναφέρει ότι στους πρώτους πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν βράβευαν με στεφάνι τους νικητές. Αργότερα, αφού συμβουλεύτηκαν το μαντείο των Δελφών, πήραν απάντηση ότι το στεφάνι του νικητή θα πρέπει να είναι φτιαγμένο από κλαδιά αγριελιάς. 

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική γραμματεία Ο Ηρόδοτος περιγράφει την ακόλουθη ιστορία που σχετίζεται με το στεφάνι ελιάς: Ο Ξέρξης ανέκρινε μερικούς από τους Αρκάδες μετά τη μάχη των Θερμοπυλών. Απορημένος ρώτησε να μάθει γιατί τόσοι λίγοι Έλληνες πολέμησαν για την υπεράσπιση των Θερμοπυλών. Η απάντηση τους ήταν: «Όλοι οι υπόλοιποι άνδρες συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες». Και όταν ρώτησε «Ποιο είναι το έπαθλο για το νικητή;»...«Ένα στεφάνι ελιάς» αποκρίθηκαν. Τότε, ο Τιγράνης, ένας από τους στρατηγούς του, πρόφερε: «Αλίμονο, Μαρδόνιε, ενάντια σε τί άνδρες μας έφερες να πολεμήσουμε, σ' αυτούς που δεν πολεμούν για χρήματα αλλά για την αρετή.» 

Ο Αριστοφάνης στον Πλούτο κάνει ένα χιουμοριστικό σχόλιο για τους νικητές αθλητές που στέφονται με στεφάνι ελιάς αντί χρυσού. «Γιατί ο Δίας είναι φτωχός, και εγώ θα σας το αποδείξω. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους οποίους ίδρυσε, και για τους οποίους συγκαλεί όλη την Ελλάδα κάθε τέσσερα χρόνια, γιατί στεφανώνει τους νικητές μόνο με αγριελιά; Αν ήταν πλούσιος θα τους έδινε χρυσό.»

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες διέφεραν από τους άλλους Πανελληνίους αγώνες, οι οποίοι είχαν ο καθένας έπαθλο από διαφορετικό φυτό, που χρησιμοποιούνταν στην τελετή απονομής των νικητών (πεύκο στα Ίσθμια, σέλινο στα Νέμεα και δάφνη στα Πύθια).

 Σε αντίθεση με την αρχαιότητα, στους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες, οι νικητές είναι οχτώ και αποκαλούνται Ολυμπιονίκες, ενώ μόνον οι τρεις πρώτοι ανεβαίνουν στο βάθρο. Ο πρώτος βραβεύεται με το χρυσό, ο δεύτερος με το αργυρό και ο τρίτος με το χάλκινο μετάλλιο. Στους υπόλοιπους πέντε Ολυμπιονίκες απονέμεται δίπλωμα συμμετοχής. Λόγω του συμβολισμού του ο κότινος (παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης και ελευθερίας) επιλέχθηκε να είναι το έμβλημα των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που διεξήχθησαν στην Αθήνα, όπου για πρώτη φορά αναβίωσε η αρχαία παράδοση απονομής κότινου στους νικητές. Οι τρεις πρώτοι διακριθέντες αθλητές κάθε αθλήματος βραβεύονταν με μετάλλιο και στέφονταν με κότινο. Οι επόμενοι πέντε Ολυμπιονίκες έλαβαν δίπλωμα συμμετοχής και στέφθηκαν επίσης με στεφάνι ελιάς.

Μπορείς κι εσύ να φτιάξεις έναν Κότινο, αν ακολουθήσεις τις οδηγίες του βιβλίου σου...

http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2162/Fysiki-Agogi_A-B-Dimotikou_html-empl/index3_2.html

Και να απαντήσεις και στις ερωτήσεις του βιβλίου σου:Ενα στεφάνι αγριελιάς

Ολυμπιακή εκεχειρία

Ήξερες ότι κατά την διάρκεια των αγώνων σταματούσαν οι πόλεμοι για να μπορούν αθλητές και θεατές να ταξιδεύουν με ασφάλεια στην Αρχαία Ολυμπία;

Κι αυτό ήταν κάτι πολύ καλό, δεν νομίζεις;

Για δες την παρακάτω παρουσίαση και θα μάθεις περισσότερα...

http://photodentro.edu.gr/photodentro/olympics_pidx0051827/indexi_1_ekecheiria.pdf

Tο σχολείο των αθλητών

O αγώνας του αθλητή

Ελπίζω να κάτι καινούριο να έμαθες σήμερα....

Αν θες,μπορείς να ζωγραφίσεις έαν κότινο,έναν αθλητή του πεντάθλου ή ότι σου΄κανε εντύπωση...

Αν θες μπορείς να παίξεις και με τα παρακάτω παιχνιδάκια...

Καλή συνέχεια...

Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες

https://slideplayer.com/slide/17991041/