Μάθημα : Προγραμματισμός Υπολογιστών Γ' ετος 2025-2026

Αναγνωριστικά: είναι τα ονόματα που χρησιμοποιούνται για να ορίσουμε το όνομα της μεταβλητής,

συνάρτησης κ.λπ. Τα αναγνωριστικά - ονόματα μπορεί να αποτελούνται από γράμματα του λατινικού αλφαβήτου (A - Z, a - z), τον χαρακτήρα _ (underline) και τα ψηφία (0 έως 9), αρκεί ο πρώτος χαρακτήρας να μην είναι ψηφίο. Π.χ. Έγκυρα ονόματα-αναγνωριστικά είναι: first_name, code1, x, a1, _a, price_sold.

Δεσμευμένες λέξεις: είναι οι λέξεις που χρησιμοποιεί η Python για εντολές.

Αριθμητικές εκφράσεις: είναι οι μαθηματικές παραστάσεις, που αποτελούνται από αριθμούς ή αριθμητικές μεταβλητές ή μαθηματικές συναρτήσεις και τα σύμβολα των πράξεων δηλαδή τους αριθμητικούς τελεστές.

Μεταβλητές: είναι θέσεις μνήμης στις οποίες αποθηκεύονται τιμές. Η Python δεσμεύει χώρο στη μνήμη του υπολογιστή για τις μεταβλητές ανάλογα με το είδος της μεταβλητής (τύπος δεδομένων).

Στην Python δεν είναι απαραίτητο να δηλώσουμε τον τύπο της μεταβλητής που θα χρησιμοποιήσουμε, αλλά αυτό γίνεται αυτόματα, όταν η μεταβλητή πάρει τιμή την πρώτη φορά.

Αριθμητικοί τελεστές: είναι τα σύμβολα που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε μαθηματικές πράξεις.

Η Python χρησιμοποιεί τους παρακάτω αριθμητικούς τελεστές:

+ (πρόσθεση)

* ( αφαίρεση)

/ (διαίρεση)

** (δύναμη, πχ. 23

-2**3)

% (το υπόλοιπο ακέραιας διαίρεσης)

Τύποι δεδομένων: Η Python υποστηρίζει τους παρακάτω τύπους δεδομένων

Ακέραιοι: είναι οι γνωστοί ακέραιοι αριθμοί από τα μαθηματικά. Π.χ. ο αριθμός 3, 198,-4, κ.λπ.

Κινητής υποδιαστολής: είναι οι πραγματικοί αριθμοί. Π.χ. 3.14 και 28.2Ε-5, όπου το Ε δηλώνει δύναμη του 10, δηλαδή ο αριθμός 28.2Ε-5 σημαίνει 28.2*10-5.

Λογικές: είναι ο τύπος που μπορεί να πάρει μόνο δύο τιμές True (Αληθής) ή False (Ψευδής).

Συμβολοσειρές: είναι μια ακολουθία χαρακτήρων που ορίζεται με μονά ή διπλά εισαγωγικά, αρκεί με όποια ξεκινάμε με την ίδια να κλείνουμε. Π.χ. "Σήμερα είναι μια ηλιόλουστη μέρα" ή 'Αύριο θαέχει κρύο' ή 'Σταδίου 1125' κλπ.

1.2. Δομή ακολουθίας

Θα περιγράψουμε τις τρεις βασικές εντολές της Python για να δώσουμε τα πρώτα απλά παραδείγματα σε δομή ακολουθίας.

1.2.1. Εντολή εκχώρησης ή καταχώρησης τιμής

Γενική μορφή: <όνομα μεταβλητής ή μεταβλητών> = τιμή ή τιμές σε πλήρη αντιστοιχία.

Λειτουργία: Καταχωρείται η τιμή του δεξιού μέλους στη μνήμη στη μεταβλητή με το όνομα - αναγνωριστικό που έχουμε ορίσει στο αριστερό μέλος.

Π.χ. x=1 #καταχωρείται στη μεταβλητή x η τιμή 1

x=x+15 # αυξάνεται η τιμή της μεταβλητής x κατά 15

οnoma='Άννα’ #καταχωρείται στη μεταβλητή onoma η τιμή Άννα

m1=m2=m3=23 # στις μεταβλητές m1, m2, m3 καταχωρείται η ίδια τιμή 23

x,y=10,18 #στη μεταβλητή x εκχωρείται η τιμή 10 και στη y η τιμή 18

x,y,z=3,7,'Μαρία' #στη μεταβλητή χ εκχωρείται η τιμή 3, στη y η τιμή 7 και στη ζ η τιμή

 Μαρία.

1.2.2. Εκχώρηση τιμής σε μια μεταβλητή από το πληκτρολόγιο

Γενική μορφή: όνομα μεταβλητής=input( "κείμενο προς εμφάνιση ")

Λειτουργία: Στο παράθυρο του διερμηνευτή, εμφανίζεται το κείμενο που έχουμε πληκτρολογήσει,

μέσα στην παρένθεση της ενσωματωμένης συνάρτησης (στις συναρτήσεις θα αναφερθούμε σε επόμενη παράγραφο) input. Στη συνέχεια, ο υπολογιστής περιμένει να πληκτρολογήσουμε μια τιμή.

Όταν πατήσουμε το Enter, η τιμή που πληκτρολογήσαμε καταχωρείται στη μεταβλητή.

1.2.3. Εμφάνιση τιμής

Γενική μορφή: print κείμενο ή όνομα μεταβλητής

Λειτουργία: Εμφανίζει στο παράθυρο του διερμηνευτή, ό,τι έχουμε ορίσει μέσα στην παρένθεση της ενσωματωμένης συνάρτησης print. Μπορούμε να εμφανίσουμε ένα δικό μας κείμενο, αρκεί να βρίσκεται μέσα σε διπλά ή μονά εισαγωγικά ή την τιμή μιας μεταβλητής δίνοντας μόνο το όνομα της χωρίς εισαγωγικά.

Παράδειγμα 1-1. Θέλουμε να κατεβάσουμε στο κινητό μας τηλέφωνο μια εφαρμογή. Η ταχύτητα σύνδεσής μας στο διαδίκτυο είναι 1,6 ΜΒ/δευτερόλεπτο. Γράψτε σε γλώσσα Python πρόγραμμα, που δέχεται ως είσοδο το μέγεθος της εφαρμογής σε ΜΒ και υπολογίζει σε πόσο χρόνο θα κατέβει η εφαρμογή.

1.3.1. Λογικές εκφράσεις

Για την σύνταξη της συνθήκης που χρησιμοποιεί η εντολή της δομής επιλογής if, χρειάζεται να συνταχθεί μια λογική έκφραση, η οποία θα δίνει σαν αποτέλεσμα την τιμή Αληθής ή Ψευδής. Για την σύνταξη μιας λογικής έκφρασης χρησιμοποιούνται οι συγκριτικοί τελεστές:

> Μεγαλύτερο

>= Μεγαλύτερο ή ίσο

< Μικρότερο

<= Μικρότερο ή ίσο

!= Διάφορο

== Ισότητα

Τελεστές λογικών πράξεων: not, or, and, με τις ακόλουθες λογικές λειτουργίες

Π.χ.

1. a>=10 2. b!=0 3. (a<10) and (b<0)