Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ζωγραφικό κίνημα που εμφανίστηκε στη Γαλλία στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1873, με αφορμή το έργο του Κλωντ Μονέ "Εντύπωση, Ανατέλλων Ήλιος" (Impression, soleil levant).

Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφιζαν την εντύπωση που είχαν οι ίδιοι μπροστά στην πραγματικότητα, με μεγάλη έμφαση στην αίσθηση του χρώματος και του φωτός.

Ενώ μέχρι τότε οι ζωγράφοι αντλούσαν τα θέματά τους απο την ιστορία και τη μυθολογία, οι ιμπρεσιονιστες φτιάχνουν τοπία, σκηνές καθημερινού βίου, εικόνες πόλης, δίνοντας βάση στην ατμόσφαιρα του θέματος, στην έννοια του στιγμιαίου και την κυριαρχία του φωτός. Ζωγράφιζαν κυρίως στη φύση, στην ύπαιθρο, χρησιμοποιώντας έντονα τις αντιθέσεις των συμπληρωματικών χρωμάτων εγκαταλείποντας τον έντονο ρεαλισμό και τα αυστηρά περιγράμματα.

Σημαντική επιρροή στους ιμπρεσιονιστές άσκησαν ο Ντελακρουά, ο Κορό, ο Μπουντέν, ο Κουρμπέ, αλλά και οι γιαπωνέζικες λιθογραφίες και η φωτογραφία.

Κύριοι εκπρόσωποι του ιμπρεσιονισμού ήταν οι Μανέ, Μονέ, Σισλέ, Ρενουάρ και Ντεγκά`ζωγράφοι που αιχμαλώτισαν το φευγαλέο, απελευθέρωσαν το χρώμα απο την ακαδημαική του έννοια και υπήρξαν οι εμπνευστές του Λωτρέκ, του Γκωγκέν και του Βαν Γκογκ, των ζωγράφων δηλαδη που δημιούργησαν την απαρχή της μοντέρνας ζωγραφικης.

* Στα "Πολυμέσα" υπάρχουν χαρακτηριστικά έργα ιμπρεσιονιστών(1-4), όπως και στις ''Συνδέσεις Διαδικτύου" επιπρόσθετες πληροφορίες για τον Ιμπρεσιονισμό.