Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ
Κωδικός : 3151042243
-
Θεματικές Ενότητες
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
-
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ (κατά μάθημα)
-
Μάθημα XVI (16): Η τελευταία μάχη του Καίσαρα στη Γαλατία
-
Μάθημα XVII(17): Φόβος μπροστά στο άγνωστο
-
Μάθημα XVIII (18): Ο Ηρακλής στην Ιταλία
-
Μάθημα XIX (19): Η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα ΧX (20): Πίσω από τις κουρτίνες, ή πώς ο Κλαύδιος έγινε αυτοκράτορας
-
Μάθημα XΧΙ (21): Πώς πήρε το όνομά του το Pisaurum
-
Μάθημα XΧΙΙ (22): Προτροπές προς τους Ρωμαίους
-
Μάθημα XΧΙΙΙ (23): Ένας υπέροχος άνθρωπος
-
Μάθημα ΧXΙV (24): Το πάθημα ενός ψεύτη
-
Μάθημα ΧXV (25): Πώς ένα σύκο στάθηκε αφορμή να καταστραφεί η Καρχηδόνα
-
Μάθημα XXVI (26): Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τις ευχές του στον (φίλο του) Μαρκελλίνο
-
Μάθημα XXVII (27): Το πνεύμα ωριμάζει όπως οι καρποί
-
Μάθημα XXVIII (28): Στα ίχνη ενός δραπέτη δούλου
-
Μάθημα XXIX (29): Ο Οκταβιανός, ο παπουτσής και το κοράκι
-
Μάθημα ΧΧΧ (30): Ο Λικίνιος Μουρήνας και τα ήθη της Ανατολής
-
Μάθημα XXXI (31): Η γενναιότητα δεν βγαίνει πάντα σε καλό
-
Μάθημα XXXII (32): Ένας πανηγυρικός για τη λογοτεχνία
-
Μάθημα XXXIII (33): Καιρός για ανασυγκρότηση
-
Μάθημα XXXIV (34): Ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός και οι λήσταρχοι
-
Μάθημα XXXI (35): Ο φιλόσοφος μπροστά στα δεινά της εξορίας
-
Μάθημα XXXVI (36): Μια απόπειρα δωροδοκίας
-
Μάθημα XXXVII (37): Η κατάρα των εμφυλίων πολέμων
-
Μάθημα XXXVIII (38): Η μοίρα της Καικιλίας
-
Μάθημα XXXIΧ (39): Ένα πρότυπο ιδανικού ανθρώπου
-
Μάθημα XL (40): Ακλόνητη αποφασιστικότητα μπροστά στις απειλές του δικτάτορα
-
Μάθημα XLI (41): Μίλα για να σε καταλαβαίνουν, όχι για να μιλάς
-
Μάθημα XLII (42): Ο Κικέρωνας και η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα XLIII (43): Η οργή της μάνας
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
Μάθημα XXXVIII (38): Η μοίρα της Καικιλίας
ΜΑΘΗΜΑ 38 (LECTIO ΧΧXVIII): Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΚΑΙΚΙΛΙΑΣ
KEIMENO |
Λεξιλόγιο |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
Caecilia, uxor Metelli, dum more prisco omen nuptiale petit filiae sororis, ipsa fecit omen. |
uxor, -oris, θ.= η σύζυγος dum= ενώ [χρ. σύνδ.] mos, moris, αρ. = έθιμο priscus, -a, -um= αρχαίος omen, ominis, ουδ.= οιωνός nuptialis –is –e= γαμήλιος peto, petivi/ii, -itum, -ere, 3= ζητώ, επιδιώκω filia, -ae= κόρη soror –oris, θ.= αδερφή ipse, ipsa, ipsum= ο ίδιος [οριστ.] |
Η Καικιλία, η σύζυγος του Μετέλλου, ενώ επιδίωκε την εμφάνιση κάποιου γαμήλιου οιωνού για την κόρη της αδελφής της σύμφωνα με τις πατροπαράδοτες συνήθειες, δημιούργησε η ίδια οιωνό. |
Nam in sacello quodam nocte cum sororis filia persedebat expectabatque dum aliqua vox congruens proposito audiretur. |
nam= γιατί, δηλαδή sacellum –i= μικρό ιερό quidam, quaedam, quoddam= κάποιος [αόρ. αντ.] nox, noctis, θ.= νύχτα soror –oris, θ.= αδερφή filia –ae= κόρη persedeo, –sedi, -sessum, -ēre, 2= κάθομαι για πολλή ώρα expecto, 1= περιμένω dum= έως ότου aliqui, -qua, -quod= κάποιος vox, vocis, θ.=φωνή congruo, -ui, -, -ere, 3= συμφωνώ, αρμόζω propositum –i= σκοπός audio, audivi, auditum, -ire, 4= ακούω |
Μια νύχτα δηλαδή καθόταν με την κόρη της αδελφής (της) σε κάποιο μικρό ιερό και περίμενε μέχρις ότου ακουστεί κάποια φωνή που να ανταποκρινόταν στον σκοπό τους. |
Tandem puella, longa mora standi fessa, rogavit materteram, ut sibi paulisper loco cederet. |
tandem= τελικά puella, -ae= κοπέλα longus, -a, -um= μακρύς mora, -ae= καθυστέρηση sto, steti, statum, stare, 1= στέκομαι fessus, -a, -um= κουρασμένος rogo, 1= ζητώ, παρακαλώ matertera= θεία ut= να [βουλητ.] paulisper= για λίγο locus –i= τόπος, θέση cedo, -ssi, -ssum, -ere, 3= παραχωρώ |
Τελικά η κοπέλα, κουρασμένη από την πολλή ορθοστασία, ζήτησε από τη θεία (της) να της παραχωρήσει για λίγο τη θέση της. |
Tum Caecilia puellae dixit: “ego libenter tibi mea sede cedo”. |
tum= τότε puella, -ae= κοπέλα dico, dixi, dictum, dicere, 3= λέω libenter= ευχαρίστως meus, mea, meum= δικός μου sedes –is= θέση [γεν. πληθ. sedum] cedo, -ssi, -ssum, -ere, 3= παραχωρώ |
Τότε η Καικιλία είπε στην κοπέλα: «εγώ ευχαρίστως σου παραχωρώ τη θέση μου». |
Hoc dictum paulo post res ipsa confirmavit. |
hic, haec, hoc= αυτός dictum, -i= λόγος paulus –a –um = λίγος post= μετά [πρόθ.] res, rei, θ. = πράγμα ipse, ipse, ipsum= ο ίδιος confirmo, 1= επιβεβαιώνω |
Αυτόν τον λόγο λίγο αργότερα επιβεβαίωσε η ίδια η πραγματικότητα. |
Nam mortua est Caecilia, quam Metellus, dum vixit, multum amavit; |
nam= γιατί, δηλαδή morior, mortuus sum, mori= πεθαίνω qui, quae, quod= ο οποίος dum= ενώ, για όσο [χρον. σύνδ.] vivo, vixi, victum, vivere, 3= ζω multum= πολύ {plus, plurimum] amo, 1= αγαπώ |
Πέθανε δηλαδή η Καικιλία, την οποία ο Μέτελλος, όσο ζούσε, την αγαπούσε πολύ· |
postea is puellam in matrimonium duxit. |
postea= αργότερα is, ea, id= αυτός puella, -ae= κοπέλα matrimonium –ii/i= γάμος duco, duxi, ductum, ducere,3= οδηγώ φρ. in matrimonium duco = παντρεύομαι |
αργότερα αυτός νυμφεύθηκε την κοπέλα (οδήγησε την κοπέλα σε γάμο). |