Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ
Κωδικός : 3151042243
-
Θεματικές Ενότητες
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
-
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ (κατά μάθημα)
-
Μάθημα XVI (16): Η τελευταία μάχη του Καίσαρα στη Γαλατία
-
Μάθημα XVII(17): Φόβος μπροστά στο άγνωστο
-
Μάθημα XVIII (18): Ο Ηρακλής στην Ιταλία
-
Μάθημα XIX (19): Η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα ΧX (20): Πίσω από τις κουρτίνες, ή πώς ο Κλαύδιος έγινε αυτοκράτορας
-
Μάθημα XΧΙ (21): Πώς πήρε το όνομά του το Pisaurum
-
Μάθημα XΧΙΙ (22): Προτροπές προς τους Ρωμαίους
-
Μάθημα XΧΙΙΙ (23): Ένας υπέροχος άνθρωπος
-
Μάθημα ΧXΙV (24): Το πάθημα ενός ψεύτη
-
Μάθημα ΧXV (25): Πώς ένα σύκο στάθηκε αφορμή να καταστραφεί η Καρχηδόνα
-
Μάθημα XXVI (26): Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τις ευχές του στον (φίλο του) Μαρκελλίνο
-
Μάθημα XXVII (27): Το πνεύμα ωριμάζει όπως οι καρποί
-
Μάθημα XXVIII (28): Στα ίχνη ενός δραπέτη δούλου
-
Μάθημα XXIX (29): Ο Οκταβιανός, ο παπουτσής και το κοράκι
-
Μάθημα ΧΧΧ (30): Ο Λικίνιος Μουρήνας και τα ήθη της Ανατολής
-
Μάθημα XXXI (31): Η γενναιότητα δεν βγαίνει πάντα σε καλό
-
Μάθημα XXXII (32): Ένας πανηγυρικός για τη λογοτεχνία
-
Μάθημα XXXIII (33): Καιρός για ανασυγκρότηση
-
Μάθημα XXXIV (34): Ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός και οι λήσταρχοι
-
Μάθημα XXXI (35): Ο φιλόσοφος μπροστά στα δεινά της εξορίας
-
Μάθημα XXXVI (36): Μια απόπειρα δωροδοκίας
-
Μάθημα XXXVII (37): Η κατάρα των εμφυλίων πολέμων
-
Μάθημα XXXVIII (38): Η μοίρα της Καικιλίας
-
Μάθημα XXXIΧ (39): Ένα πρότυπο ιδανικού ανθρώπου
-
Μάθημα XL (40): Ακλόνητη αποφασιστικότητα μπροστά στις απειλές του δικτάτορα
-
Μάθημα XLI (41): Μίλα για να σε καταλαβαίνουν, όχι για να μιλάς
-
Μάθημα XLII (42): Ο Κικέρωνας και η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα XLIII (43): Η οργή της μάνας
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
Μάθημα XXXVII (37): Η κατάρα των εμφυλίων πολέμων
ΜΑΘΗΜΑ 37 (LECTIO ΧΧXVII): Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ
KEIMENO |
Λεξιλόγιο |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
In eum locum res deducta est, ut, nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit, salvi esse nequeamus. |
locus –i= τόπος, σημείο [ετερογενές, πληθ. loca] duco, duxi, ductum, ducere,3= οδηγώ [προστ. deduc] ut= [εδώ] ώστε [συμπερασμ. σύνδ.] nisi= αν δεν [υποθετ. σύνδ.] qui, quae, quod= κάποιος [εδώ αόριστ. αντ.] vel= είτε casus, -us= τυχαίο περιστατικό aliqui, aliqua, aliquod= κάποιος [αόρ. αντ.] suvenio, -veni, -ventum, -venire,4= βοηθώ salvus –a –um= σώος nequeo, -ivi, -, -ire= δεν μπορώ |
Σε τέτοιο σημείο έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, ώστε, αν δεν βοηθήσει κάποιος θεός ή κάποιο τυχαίο περιστατικό, δεν θα μπορέσουμε να σωθούμε. |
Equidem, ut veni ad urbem, non destiti omnia et sentire et dicere et facere, quae ad concordiam pertinerent; |
equidem= [εγώ] βέβαια [επίρ.] ut= εδώ: χρον. σύνδ. = όταν, μόλις venio, veni, ventum, venire, 4= έρχομαι urbs , urbis, θ.= πόλη desisto, destiti, -, desistere, 3= σταματώ omnis, omnis, omne= όλος sentio, sensi, sensum, sentire, 4= αισθάνομαι, καταλαβαίνω dico, dixi, dictum, dicere, 3= λέω facio, feci, factum, facere, 3 (15)= κάνω qui, quae, quod = ο οποίος concordia –ae= ομόνοια pertiteo, -tinui, tentum, -ēre, 2= στοχεύω |
Εγώ βέβαια, μόλις ήρθα στην πόλη, δεν σταμάτησα και να πιστεύω και να λέω και να κάνω όλα όσα στόχευαν στην ομόνοια˙ |
sed tantus furor omnes invaserat, ut pugnare cuperent, etsi ego clamabam nihil esse bello civili miserius. |
tantus, -a, -um= τόσος furor, -oris, αρ.= μανία omnis, omnis, -e= όλος invado, -vadi, vasum, -ere, 3= καταλαμβάνω ut= ώστε [συμπερ.] pugno, 1= μάχομαι, πολεμώ cupio, cupivi/-ii, cupitum, cupere, 3= επιθυμώ etsi = αν και, μολονότι [εναντ.] clamo, -avi, -atum, -are, 1= φωνάζω nihil= τίποτα [αρ. και θ. nemo] bellum, -i, ουδ. = πόλεμος civilis –is, -e= εμφύλιος miser, msera, miserum [miserior/miserrimus]= άθλιος |
αλλά τόση μεγάλη μανία τους είχε πιάσει όλους, ώστε να επιθυμούν να μάχονται (ή: να πολεμούν), αν και εγώ φώναζα ότι τίποτα δεν είναι πιο άθλιο (ή: αξιοθρήνητο) από τον εμφύλιο πόλεμο. |
Omnia sunt misera in bellis civilibus, sed nihil miserius quam ipsa victoria: |
omnis –is, -e= όλος miser, misera, -um= άθλιος bellum –i= πόλεμος civilis –is, -e= εμφύλιος nihil= τίποτα [αρ και θ nemo] ipse, ipsa, ipsum= ο ίδιος [οριστ. αντων.] victoria –ae= νίκη |
Όλα είναι αξιοθρήνητα στους εμφυλίους πολέμους αλλά τίποτα (δεν είναι) πιο αξιοθρήνητο από την ίδια τη νίκη: |
ea victores ferociores impotentioresque reddit, ut, etiamsi natura tales non sint, necessitate esse cogantur. |
is, ea, id=αυτός victor –oris, αρ.= νικητής ferox (γεν. ferocis)= άγριος [μονοκατάληκτο] impotens (γεν. –entis)= αχαλίνωτος [μονοκατάληκτο] reddo, -didi, -ditum –ere,3= κάνω, καθιστώ ut= ώστε [συμπ. σύνδ.] etiamsi= ακόμα κι αν [παραχωρ.] natura –ae= φύση talis –is –e= τέτοιος [δεικτ. αντ.] necessitas, -atis, θ.= ανάγκη cogo, coegi, coactum, -ere,3= αναγκάζω, πιέζω |
αυτή κάνει τους νικητές αγριότερους και πιο αχαλίνωτους (απ’ ό, τι συνήθως), ώστε, ακόμη κι αν δεν είναι τέτοιοι από τη φύση τους, να πιέζονται από ανάγκη να γίνουν. |
Bellorum enim civilium exitus tales sunt semper, ut non solum ea fiant, quae velit victor, sed etiam ut victor obsequatur iis, quorum auxilio victoria parta sit. |
bellum –i= πόλεμος civilis –is –e= εμφύλιος exitus –us= έκβαση talis –is –e= τέτοιος semper= πάντα solum= μόνο fio, factus sum, fieri= γίνομαι qui, quae, quod= ο οποίος volo, volui, -, velle= θέλω, επιθυμώ ut= ώστε [συμπερ.] victor –oris= νικητής obsequor, -secutus sum, -sequi, αποθ. 3= ακολουθώ, κάνω το χατίρι κάποιου is, ea, id= αυτός [δεικτ. αντ.] qui, quae, quod= ο οποίος auxilium –ii/i= βοήθεια victoria –ae= νίκη pario, peperi, partum [pariturus], parere, 3= κερδίζω
|
Πράγματι, η έκβαση των εμφυλίων πολέμων είναι πάντοτε τέτοια, ώστε να γίνονται όχι μόνο αυτά που θέλει ο νικητής, αλλά ώστε ακόμη να κάνει ο νικητής το χατίρι αυτών, με τη βοήθεια των οποίων κερδήθηκε η νίκη. |