Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ
Κωδικός : 3151042243
-
Θεματικές Ενότητες
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
-
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ (κατά μάθημα)
-
Μάθημα XVI (16): Η τελευταία μάχη του Καίσαρα στη Γαλατία
-
Μάθημα XVII(17): Φόβος μπροστά στο άγνωστο
-
Μάθημα XVIII (18): Ο Ηρακλής στην Ιταλία
-
Μάθημα XIX (19): Η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα ΧX (20): Πίσω από τις κουρτίνες, ή πώς ο Κλαύδιος έγινε αυτοκράτορας
-
Μάθημα XΧΙ (21): Πώς πήρε το όνομά του το Pisaurum
-
Μάθημα XΧΙΙ (22): Προτροπές προς τους Ρωμαίους
-
Μάθημα XΧΙΙΙ (23): Ένας υπέροχος άνθρωπος
-
Μάθημα ΧXΙV (24): Το πάθημα ενός ψεύτη
-
Μάθημα ΧXV (25): Πώς ένα σύκο στάθηκε αφορμή να καταστραφεί η Καρχηδόνα
-
Μάθημα XXVI (26): Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τις ευχές του στον (φίλο του) Μαρκελλίνο
-
Μάθημα XXVII (27): Το πνεύμα ωριμάζει όπως οι καρποί
-
Μάθημα XXVIII (28): Στα ίχνη ενός δραπέτη δούλου
-
Μάθημα XXIX (29): Ο Οκταβιανός, ο παπουτσής και το κοράκι
-
Μάθημα ΧΧΧ (30): Ο Λικίνιος Μουρήνας και τα ήθη της Ανατολής
-
Μάθημα XXXI (31): Η γενναιότητα δεν βγαίνει πάντα σε καλό
-
Μάθημα XXXII (32): Ένας πανηγυρικός για τη λογοτεχνία
-
Μάθημα XXXIII (33): Καιρός για ανασυγκρότηση
-
Μάθημα XXXIV (34): Ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός και οι λήσταρχοι
-
Μάθημα XXXI (35): Ο φιλόσοφος μπροστά στα δεινά της εξορίας
-
Μάθημα XXXVI (36): Μια απόπειρα δωροδοκίας
-
Μάθημα XXXVII (37): Η κατάρα των εμφυλίων πολέμων
-
Μάθημα XXXVIII (38): Η μοίρα της Καικιλίας
-
Μάθημα XXXIΧ (39): Ένα πρότυπο ιδανικού ανθρώπου
-
Μάθημα XL (40): Ακλόνητη αποφασιστικότητα μπροστά στις απειλές του δικτάτορα
-
Μάθημα XLI (41): Μίλα για να σε καταλαβαίνουν, όχι για να μιλάς
-
Μάθημα XLII (42): Ο Κικέρωνας και η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα XLIII (43): Η οργή της μάνας
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
Μάθημα XXXI (35): Ο φιλόσοφος μπροστά στα δεινά της εξορίας
Λεξιλόγιο - Μετάφραση - Συντακτική ανάλυση
Ασκήσεις
Συντακτικό: Αιτιολογικές προτάσεις
ΜΑΘΗΜΑ 35 (LECTIO XXXV): Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ
KEIMENO |
Λεξιλόγιο |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
Unum fuisse Homero servum, tres Platoni, nullum Zenoni tradunt. |
unus –a –um= ένας (αριθμ. επίθετο) servus –i= δούλος tres, tria= τρεις (αριθμ. επίθετο) nullus, nulla, nullum= κανένας (αντωνυμ. επίθετο) trado, -didi, -ditum, -ere, 3= παραδίδω |
Λένε (αναφέρουν) πως ο Όμηρος είχε έναν δούλο, τρεις ο Πλάτωνας, κανέναν ο Ζήνωνας. |
Nemo vero eos miseretur, quod infeliciter vixerint. |
nemo, nihil= κανείς, τίποτα miseror, miseratus sum, miserari, 1= λυπάμαι quod= επειδή infeliciter= δυστυχισμένα (επιρ.) vivo, vixi, victum, vivere, 3= ζω |
Κανείς όμως ας μην τους λυπηθεί, επειδή τάχα έζησαν στη δυστυχία. |
Menenius Agrippa, qui inter patres ac plebem publicae gratiae sequester fuit, aere collato funeratus est. |
patres, patrum= πατρίκιοι plebs, plebis (και plebes, plebei)= πληβείοι (περιληπτικό) publicus, -a, -um= δημόσιος gratia –ae= sequester, -stris = διαμεσολαβητής (ουσιαστικ. επίθετο) aes, aeris, ου= χαλκός, χρήματα collatus: μχ. του ρ.confero-tuli, -latum, -ferre= συγκεντρώνω φρ. aere collato = με έρανο funero, 1= κηδεύω |
Ο Μενήνιος Αγρίππας, ο οποίος ήταν μεσολαβητής για την κοινή συμφιλίωση ανάμεσα στους πατρίκιους και στους πληβείους, κηδεύτηκε με έρανο. |
Atilius Regulus, cum Poenos in Africa funderet, ad senatum scripsit mercenarium suum discessisse et ab eo desertum esse rus; |
fundo, fudi, fusum, -ere, 3= τρέπω σε φυγή senatus –us=Σύγκλητος scribo, scripsi, scriptum, -ere= γράφω mercenarius –ii= μισθωτός εργάτης suus, sua, suum= δικός του discedo, discessi, -ssum, -ere,3= αποχωρώ desero, deserui, desertum, -ere, 3= εγκαταλείπω rus, ruris, ουδ.= αγρός |
Ο Ατίλιος Ρήγουλος, όταν έτρεπε σε φυγή τους Καρχηδονίους στην Αφρική, έγραψε στη Σύγκλητο ότι είχε φύγει ο μισθωτός εργάτης του κι είχε εγκαταλειφθεί το χωράφι του απ’ αυτόν |
id senatui publice curari placuit, quoniam Regulus aberat. |
senatus, -us= Σύγκλητος publice= δημόσια curo, 1= φροντίζω placeo, placui, -, placēre, 2= αποφασίζω, μου φαίνεται σωστό quoniam= επειδή absum, afui (abfui), abesse= απουσιάζω |
η Σύγκλητος αποφάσισε να αναλάβει το κράτος τη φροντίδα του αγρού, επειδή ο Ρήγουλος απουσίαζε. |
Scipionis filiae ex aerario dotem acceperunt, quia nihil illis reliquerat pater. |
filia, -ae= κόρη aerarium, ii/i= δημόσιο ταμείο dos, dotis, θ.= προίκα [ γεν. πληθ. dotium] accipio, accepi, acceptum, -ere= παίρνω quia= επειδή nihil= τίποτα ille, illa, illud=εκείνος relinquo, -liqui, -ctum, -ere, 3= αφήνω pater, patris= πατέρας |
Οι κόρες του Σκιπίωνα πήραν προίκα από το δημόσιο ταμείο, επειδή ο πατέρας (τους) δεν είχε αφήσει τίποτα σε εκείνες. |
Aequum mehercule erat populum Romanum tributum Scipioni conferre, cum a Carthagine semper tributum ipse exigeret. |
aequus, -a, -um= δίκαιος populus –i= λαός tributum –i= φόρος confero, -tuli, -latum, ferre= συγκεντρών, πληρώνω semper= πάντα ipse, ipsa, ipsum= ο ίδιος exigo, -egi, -actum, -ere, 3= εισπράττω
|
Δίκαιο ήταν, μα τον Ηρακλή, ο ρωμαϊκός λαός να πληρώσει φόρο στον Σκιπίωνα, αφού ο ίδιος εισέπραττε μόνιμα φόρο από την Καρχηδόνα. |
Ο felices viros puellarum, quibus populus Romanus loco soceri fuit! |
feliχ, -icis (μονοκατάληκτο)= ευτυχισμένος vir, viri= άντας puella, -ae= κοπέλα qui, quae, quod= ο οποίος populus –i= λαός locus –i= τόπος, θέση [ετερογενές: στον πλη. loca] socer, soceri= πεθερός |
Ευτυχισμένοι οι άντρες των κοριτσιών, για τους οποίους ο ρωμαϊκός λαός πήρε τη θέση του πεθερού τους |