Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ

ΜΑΘΗΜΑ 21(LECTIO ΧΧΙ): ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΤΟ PISAURUM

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Brenno duce Galli, apud Alliam flumen deletis legionibus Romanorum, everterunt urbem Romam praeter Capitolium: κύρια πρόταση κρίσης, εκφέρεται με οριστική και εκφράζει πραγματικό γεγονός.

everterunt: ρήμα. Galli: υποκείμενο ρ. urbem: αντικείμενο ρ. Romam: ομοιόπτωτος προσδιορισμός‚ επεξήγηση στο urbem. praeter Capitolium: εμπρόθετος προσδ. της εξαίρεσης στο ρήμα everterunt. Βrenno duce: ιδιόμορφη αφαιρετική απόλυτη που δηλώνει χρόνο. Tο Brenno: υποκείμενο, το duce: κατηγορηματικός προσδ. που δηλώνει αξίωμα στο υποκείμενο [Ανάλυση: cum Brennus dux esset ή cum Brennus dux erat ή dum Brennus dux est.] deletis: επιρρηματική χρονική μετοχή, ιδιάζουσα αφαιρετική απόλυτη, δηλώνει το προτερόχρονο στο παρελθόν (everterunt). [Ανάλυση: cum Galli legiones delevissent ή postquam/ ubi/ ut Galli legiones deleverunt/ deleverant.] legionibus: υποκείμενο της μχ. deletis. Romanorum: γενική κτητική στο legiones. apud Alliam: εμπρόθετος προσδ. που δηλώνει στάση σε τόπο (πλησίον) στη μετοχή deletis. flumen: παράθεση στο Alliam.

pro quo immensam pecuniam acceperunt: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση κρίσης, προσδιοριστική στο Capitolium. Eισάγεται με την αναφορική αντωνυμία quo και εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει πραγματικό γεγονός.

acceperunt: ρήμα. (Galli): ενν. υποκείμενο. pecuniam: αντικείμενο. immensam: επιθετικός προσδ. στο pecuniam. pro quo: εμπρόθετος προσδ. που δηλώνει αντάλλαγμα στο acceperunt.

Tum Camillus absens dictator est factus: κύρια – οριστική (πραγματικό γενονός).

est factus: ρήμα. Camillus: υποκείμενο ρ. dictator: κατηγορούμενο στο Camillus. absens: επιρρηματική εναντιωματική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος. Δηλώνει το σύγχρονο στο παρελθόν (est factus). [Ανάλυση: etsi Camillus aberat.] tum: επιρρηματικός προσδ. του χρόνου στο factus est.

qui diu apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam non aequo iure divisam: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση κρίσης, προσδιοριστική στο Camillus. Εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία qui και εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει πραγματικό γεγονός.

fuerat: ρήμα. qui: υποκείμενο. in exilio: εμπρόθετος προσδ. που δηλώνει κατάσταση στο fuerat. diu: επιρρηματικός προσδ. του χρόνου στο fuerat. apud Ardeam: εμπρόθετος προσδ. που δηλώνει στάση σε τόπο (πλησίον) στο fuerat. propter praedam: εμπρόθετος προσδ. που δηλώνει εξωτερικό αναγκαστικό αίτιο στο fuerat. Veientanam: επιθετικός προσδιορισμός στο praedam. divisam: επιθετική μετοχή, ως επιθετικός προσδ. στο praedam (προτερόχρονο). [Ανάλυση: quae non aequo iure divisa erat.] iure: αφαιρετική του τρόπου στο divisam. aequo: επιθετικός προσδ. στο iure.

is Gallos iam abeuntes secutus est: κύρια – οριστική (πραγματικό.. 

secutus est: ρήμα. is: υποκείμενο ρ. Gallos: αντικείμενο ρ. abeuntes: επιρρηματική χρονική μετοχή (σύγχρονο), συνημμένη στο Gallοs. [Ανάλυση: cum Galli abirent ή dum Galli abeunt].iam: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο abeuntes.

quibus interemptis aurum omne recepit: κύρια – οριστική (πραγματικό γεγονός). [Η αντωνυμία βρίσκεται στην αρχή της πρότασης και για τον λόγο αυτό αντιστοιχεί σε δεικτική:eis]

recepit: ρήμα. Camillus: υποκείμενο ρ. aurum: αντικείμενο ρ. οmne: κατηγορηματικός προσδ. στο aurum. interemptis: ιδιάζουσα αφαιρετική απόλυτη, επιρρηματική χρονική μετοχή (προτερόχρονο). [Ανάλυση: cum Camillus eos interemisset/ quos cum Camillus interemisset ή postquam/ ubi/ ut Camillus eos interemit (interemerat)/ quos postquam/ ubi/ ut Camillus interemit (interemerat).] quibus: υποκείμενο της μετοχής interemptis.

Quod illic appensum civitati nomen dedit: Κύρια – Οριστική (πραγματικό). Η αντωνυμία βρίσκεται στην αρχή πρότασης quod= id.

dedit: ρήμα. quod : υποκείμενο ρ. nomen: άμεσο αντικείμενο ρ. civitati: έμμεσο αντικείμενο ρ. appensum: επιρρηματική αιτιολογική μετοχή στο ρήμα dedit, συνημμένη στο quod (προτερόχρονο στο παρελθόν. [Ανάλυση: quod id illic appensum erat/ quod quia illic appensum erat (αντικειμενική αιτιολογία) quod id illic appensum esset/ quod quia illic appensum esset (υποκειμενική αιτιολογία)]. illic: επιρρηματικός προσδ. στάσης σε τόπο στο appensum

nam Pisaurum dicitur: κύρια –οριστική (πραγματικό)

dicitur: ρήμα. (civitas): ενν. υποκείμενο ρ.. Pisaurum: κατηγορούμενο του υποκειμένου civitas.

quod illic aurum pensatum est: δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο ρήμα της κύριας πρότασης (dicitur). Εισάγεται με τον αιτιολογικό σύνδεσμο quod και εκφέρεται με οριστική, γιατί εκφράζει αντικειμενική αιτιολογία (δηλώνει το προτερόχρονο στο παρόν).

pensatum est: ρήμα. aurum: υποκείμενο ρ. illic: επιρρηματικός προσδ. της στάσης σε τόπο στο ρήμα pensatum est.

Post hoc factum rediit in exilium: κύρια - οριστική, γιατί δηλώνει πραγματικό γεγονός.

rediit: ρήμα.(Camillus): εννοούμενο υποκείμενο ρ. in exilium: εμπρόθετος προσδ. της κίνησης σε τόπο στο ρ. rediit. post factum: εμπρόθετος προσδ. του χρόνου στο ρ. rediit.hoc: επιθετικός προσδ. στο factum.

unde tamen rogatus reversus est: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση κρίσης, προσδιοριστική στο in exilium. Εισάγεται με το αναφορικό επίρρημα unde και εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει πραγματικό γεγονός.

reversus est: ρήμα. (Camillus): εν. υποκείμενο ρ. rogatus: επιρρηματική χρονική (ή αιτιολογική) μετοχή στο ρήμα, συνημμένη στο Camillus (προτερόχρονο) .[Ανάλυση: cum Camillus rogatus esset ή postquam/ ubi/ ut Camillus rogatus est/ rogatus erat ή quod Camillus rogatus erat (αντικειμενική αιτιολογία) [quod Camillus rogatus esset (υποκειμενική αιτιολογία) /cum Camillus rogatus esset (αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας).] unde: επιρρηματικός προσδ. της από τόπο κίνησης στο ρήμα reversus est.