Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ
Κωδικός : 3151042243
-
Θεματικές Ενότητες
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
-
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ (κατά μάθημα)
-
Μάθημα XVI (16): Η τελευταία μάχη του Καίσαρα στη Γαλατία
-
Μάθημα XVII(17): Φόβος μπροστά στο άγνωστο
-
Μάθημα XVIII (18): Ο Ηρακλής στην Ιταλία
-
Μάθημα XIX (19): Η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα ΧX (20): Πίσω από τις κουρτίνες, ή πώς ο Κλαύδιος έγινε αυτοκράτορας
-
Μάθημα XΧΙ (21): Πώς πήρε το όνομά του το Pisaurum
-
Μάθημα XΧΙΙ (22): Προτροπές προς τους Ρωμαίους
-
Μάθημα XΧΙΙΙ (23): Ένας υπέροχος άνθρωπος
-
Μάθημα ΧXΙV (24): Το πάθημα ενός ψεύτη
-
Μάθημα ΧXV (25): Πώς ένα σύκο στάθηκε αφορμή να καταστραφεί η Καρχηδόνα
-
Μάθημα XXVI (26): Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τις ευχές του στον (φίλο του) Μαρκελλίνο
-
Μάθημα XXVII (27): Το πνεύμα ωριμάζει όπως οι καρποί
-
Μάθημα XXVIII (28): Στα ίχνη ενός δραπέτη δούλου
-
Μάθημα XXIX (29): Ο Οκταβιανός, ο παπουτσής και το κοράκι
-
Μάθημα ΧΧΧ (30): Ο Λικίνιος Μουρήνας και τα ήθη της Ανατολής
-
Μάθημα XXXI (31): Η γενναιότητα δεν βγαίνει πάντα σε καλό
-
Μάθημα XXXII (32): Ένας πανηγυρικός για τη λογοτεχνία
-
Μάθημα XXXIII (33): Καιρός για ανασυγκρότηση
-
Μάθημα XXXIV (34): Ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός και οι λήσταρχοι
-
Μάθημα XXXI (35): Ο φιλόσοφος μπροστά στα δεινά της εξορίας
-
Μάθημα XXXVI (36): Μια απόπειρα δωροδοκίας
-
Μάθημα XXXVII (37): Η κατάρα των εμφυλίων πολέμων
-
Μάθημα XXXVIII (38): Η μοίρα της Καικιλίας
-
Μάθημα XXXIΧ (39): Ένα πρότυπο ιδανικού ανθρώπου
-
Μάθημα XL (40): Ακλόνητη αποφασιστικότητα μπροστά στις απειλές του δικτάτορα
-
Μάθημα XLI (41): Μίλα για να σε καταλαβαίνουν, όχι για να μιλάς
-
Μάθημα XLII (42): Ο Κικέρωνας και η συνωμοσία του Κατιλίνα
-
Μάθημα XLIII (43): Η οργή της μάνας
-
Επανάληψη από την ύλη της Β΄
Μάθημα XVII(17): Φόβος μπροστά στο άγνωστο
Λεξιλόγιο - Μετάφραση - Συντακτική ανάλυση
Ασκήσεις
Γραμματική: Παθητική φωνή: Παρατατικός
Να συνδέσεις τις λέξεις της Λατινικής (στήλη Α) με τις ετυμολογικά συγγενείς τους στη στήλη Β. Μία λέξη της στήλης Β περισσεύει.
ΜΑΘΗΜΑ 17 (LECTIO XVII): ΦΟΒΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ
KEIMENO |
Λεξιλόγιο |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
Magnus timor exercitum occupāvit ex vocibus Gallōrum ac mercatōrum,
qui Germānos ingenti magnitudine corporum et incredibili virtūte esse praedicābant. |
magnus –a –um = μεγάλος [maior-ius/maximus –a –um] timor –oris, α. = φόβος exercitus –us, α =στρατός occupo, 1= καταλαμβάνω vox –vocis, θ.= [φωνή], φήμη ex vocibus (+ αφ.) = από τις διαδόσεις mercator –oris= έμπορος qui –quae –quod= ο οποίος ingens –ntis= πελώριος [ingentior –-ius/ ingentissimus] magnitude –dinis, θ. =μέγεθος corpus –oris, oυδ.= σώμα incredibilis –is –e= απίστευτος virtus –utis, θ.= ανδρεία esse (απαρ. sum)= ότι είναι praedico, 1= διακηρύσσω
|
Μεγάλος φόβος έπιασε το στράτευμα εξαιτίας των διαδόσεων των Γαλατών και των εμπόρων
οι οποίοι διακήρυσσαν ότι οι Γερμανοί είχαν φοβερή σωματική διάπλαση και απίστευτη ανδρεία. |
Alius aliā de causā discedere cupiēbat. Nonnulli pudōre adducti remanēbant. |
alius –alia –aliud= ο άλλος (αντωνυμικό επίθετο) causa –ae= αιτία /de= εξαιτίας discedo (-ssi-ssum –ere, 3)= αποχωρώ cupio (-ivi/ii –itum –ere, 3)= επιθυμώ nonnulli –ae -a= μερικοί pudor –oris, α.= ντροπή adduco (-duxi –ductum –ere,3)= παρασύρω, επηρεάζω remaneo (-nsi, -, –ēre,2)= παραμένω
|
Άλλοι ήθελαν να φύγουν προβάλλοντας ο καθένας και μια δικαιολογία). Μερικοί παρασυρμένοι από ντροπή (παρ)έμεναν. |
Hi neqe vultum fingere neque lacrimas tenēre poterant;
abditi in tabernaculis aut suum fatum querebantur aut cum familiaribus suis commūne periculum miserabantur. |
hic, haec, hoc= αυτός, αυτή, αυτό neque= ούτε vultus –us, δ΄= πρόσωπο fingo (-nxi, -ctum –ere, 3)= (εδώ: προσποιούμαι) lacrima –ae= δάκρυ teneo ( tenui -ntum –ēre,2)= συγκρατώ possum (potui –posse)=μπορώ abdo (abdidi, abditum –ere, 3)= κρύβω tabernaculum –i= σκηνή suus –a –um= δικός του (αυτοπάθεια) fatum –i= μοίρα queror (questus sum, queri, 3, αποθ.)= παραπονιέμαι familiaris -is=φίλος, γνωστός communis –is –e=κοινός periculum –i= κίνδυνος miseror (miseratus sum, miserari)= θρηνώ (αποθ.) |
Αυτοί δεν μπορούσαν ούτε να προσποιηθούν ούτε να (συγ)κρατήσουν τα δάκρυά τους·
κρυμμένοι στις σκηνές (τους) είτε παραπονούνταν για τη μοίρα τους είτε θρηνούσαν για τον κοινό κίνδυνο μαζί με τους φίλους τους. |
Totis castris testamenta obsignabantur. |
totus –a -um= όλος (αντ. επίθετο) castra –orum (πληθ.)= στρατόπεδο testamentum –i= διαθήκη obsigno, 1= υπογράφω και σφραγίζω |
Σε όλο το στρατόπεδο υπογράφονταν και σφραγίζονταν διαθήκες. |
Horum vocibus ac timōre paulātim etiam ii, qui rei militaris perīti habebantur, perturbabantur. |
horum : hic, haec, hoc= αυτός vox –cis, θ.=φωνή, διάδοση timor –oris, α.= φόβος paulatim (επιρ.)= λίγο λίγο etiam (επιρ.)=ακόμα και qui –quae –quod= ο οποίος res militaris (rei militaris)= στρατιωτικά ζητήματα peritus –a –um = έμπειρος habeo (-ui –itum –ēre,2)= [έχω] εδώ παθητική φωνή = θεωρούμαι perturbo, 1= ταράζω |
Από τις διαδόσεις τους και τον φόβο τους ταράζονταν σιγά-σιγά ακόμη και αυτοί που θεωρούνταν έμπειροι στα στρατιωτικά ζητήματα. |
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Magnus timor exercitum occupavit ex vocibus Gallorum ac mercatorum: Κύρια πρόταση κρίσης, εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει το πραγματικό γεγονός.
occupavit: ρήμα. timor: υποκείμενο ρ. Magnus: ομοιόπτωτος, επιθετικός προσδ. στο timor. exercitum: αντικείμενο ρ. ex vocibus: εμπρόθετος προσδ. του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο occupavit. Gallorum, mercatorum: ετερόπτωτοι προσδ. γενικές υποκειμενικές στο vocibus.
qui Germanos ingenti magnitudine corporum et incredibili virtute esse praedicabant: Δευτερεύουσα αναφορική πρόταση, προσδιοριστική στα Gallorum, mercatorum. Εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία qui. Εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει πραγματικό γεγονός.
praedicabant: ρήμα. qui: υποκείμενο ρ. esse: αντικείμενο ρ., ειδικό απαρέμφατο. Germanos: υποκείμενο του απαρεμφάτου (ετεροπροσωπία). magnitudine, virtute: αφαιρετικές κατηγορηματικές της ιδιότητας στο Germanos ( λόγω του συνδετικού esse). ingenti: επιθετικός προσδ. στο magnitudine. incredibili: επιθετικός προσδ. στο virtute. corporum: γενική κτητική στο magnitudine.
Alius alia de causa discedere cupiebat: κύρια – οριστική (πραγματικό)
cupiebat: ρήμα. Alius: υποκείμενο ρ. και του απαρεμφάτου (ταυτοπροσωπία).
discedere: αντικείμενο ρ., τελικό απαρέμφατο. de causa: εμπρόθετος προσδ. του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο discedere. alia: επιθετικός προσδ. στο causa.
Nonnulli pudore adducti remanebant: κύρια - οριστική (πραγματικό)
remanebant: ρήμα. Nonnulli: υποκείμενο ρ. και της μετοχής. adducti: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρ. Nonnulli, δηλώνει το προτερόχρονο (μετοχή παρακειμένου)
Ανάλυση μετοχής:
quod nonnulli adducti erant (sunt) (αντικειμενική αιτιολογία)·
quod nonnulli adducti essent (υποκειμενική αιτιολογία)
cum nonnulli adducti essent (αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας):
pudore: (απλή, οργανική) αφαιρετική του εσωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο adducti.
Hi neque vultum fingere neque lacrimas tenere poterant: κύρια – οριστική (πραγματικό)
poterant: ρήμα. Hi: υποκείμενο ρ. και απαρεμφάτων (ταυτοπροσωπία). fingere, tenere: αντικείμενα ρ., τελικά απαρέμφατα. vultum: αντικείμενο απαρεμφ. fingere. lacrimas: αντικείμενο του απαρεμφ. tenere.
abditi in tabernaculis aut suum fatum querebantur: (πραγματικό)
querebantur: ρήμα. fatum: αντικείμενο ρ. suum: επιθετικός προσδ. στο fatum (άμεση/ευθεία αυτοπάθεια). abditi: χρονική μετοχή, συνημμένη στο ενν. υποκείμενο του ρ. (hi), δηλώνει το προτερόχρονο (μετοχή παρακειμένου)
Ανάλυση σε πρόταση:
postquam/ut hi abditi sunt (erant) (μόνο χρόνο)
cum hi abditi essent (αίτιο-αποτέλεσμα)
in tabernaculis: εμπρόθετος προσδ. που δηλώνει στάση σε τόπο στο abditi.
aut cum familiaribus suis commune periculum miserabantur: κύρια – οριστική (πραγματικό)
miserabantur: ρήμα. periculum: αντικείμενο ρ. commune: επιθετικός προσδ. στο periculum. cum familiaribus: εμπρόθετος προσδ. της κοινωνίας στο miserabantur.
suis: επιθετικός προσδ. στο familiaribus (άμεση/ευθεία αυτοπάθεια).
Totis castris testamenta obsignabantur: κύρια - οριστική (πραγματικό)
obsignabantur: ρήμα. testamenta: υποκείμενο ρ. castris: αφαιρετική που δηλώνει στάση σε τόπο στο obsignabantur. Totis: κατηγορηματικός προσδ. στο castris.
Horum vocibus ac timore paulatim etiam ii […] perturbabantur: κύρια – οριστική (πραγματικό)
perturbabantur: ρήμα. ii: υποκείμενο ρ. vocibus ac timore: αφαιρετικές του ποιητικού αιτίου (άψυχα) στο perturbabantur. Horum: γενική υποκειμενική στα vocibus, timore. paulatim: επιρρηματικός προσδ. του ποσού στο perturbabantur. etiam: επιρρηματικός προσδ. του ποσού στο perturbabantur.
qui rei militaris periti habebantur: Δευτ. αναφορική πρόταση, προσδιοριστική στο ii. Εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία qui, εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
habebantur: ρήμα. qui: υποκείμενο ρ. periti: κατηγορούμενο στο qui. rei: γενική ως συμπλήρωμα (αντικειμενική) στο periti. militaris: επιθετικός προσδ. στο rei.
ρήματος.
periti: κατηγο