ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΪΟ

(Ιωάννης Πολέμης)

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Λουλούδια ας διαλέξουμε

και ρόδα και κρίνα

κι ελάτε να πλέξουμε

στεφάνια με κείνα,

στον Μάη που σήμερα

προβάλλει στη γη.

Τ’ αηδόνια συμφώνησαν

της γης τ’ αγγελούδια

και βρήκαν και τόνισαν

καινούρια τραγούδια

στον Μάη που σήμερα

προβάλλει στη γη.

Η θάλασσα γίνεται

καθρέφτης και πάλι,

το κύμα της χύνεται

κι ο φλοίσβος του ψάλλει,

στον Μάη που σήμερα

προβάλλει στη γη.

Χορεύει το πρόβατο

τ’ αρνάκι βελάζει

κι απ’ τον αγκαθόβατο

δροσούλα σταλάζει,

στον Μάη που σήμερα

προβάλλει στη γη.

 __________________________________

            Γιάννη Ρίτσου

 Επιτάφιος (Απόσπασμα)

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω

Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης

Και μου ιστορούσες με φωνή
γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα όσα μήτε του γιαλού
δεν φτάνουν τα χαλίκια

Και μου `λεγες πως όλ’ αυτά
τα ωραία θα `ν’ δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε
το φέγγος κι η φωτιά μας.

 _______________________________________

(Διονύσιος Σολωμός)

Πρωτομαγιά

Του Μαγιού ροδοφαίνεται η μέρα ,

που ωραιότερη φύση ξυπνάει

και την κάνουν λαμπρά και γελάει

πρασινάδες , αχτίνες , νερά.

Άνθη κι άνθη βαστούνε στο χέρι ,

παιδιά κι άντρες , γυναίκες και γέροι.

Ασπροντύματα , γέλια , και κρότοι ,

όλοι δρόμοι γιομάτοι χαρά.

Ναι χαρείτε του χρόνου την νιότη ,

άντρες , γέροι , γυναίκες παιδιά.

 ________________________________________

Ο ΜΑΪΟΣ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ (παραδοσιακό τραγούδι)

Ο Μάιος μας έφτασε

εμπρός βήμα ταχύ

να τον προϋπαντήσουμε

παιδιά στην εξοχή.

Δώρα στα χέρια του πολλά

και όμορφα κρατεί

και τα μοιράζει γελαστός

σε όποιον του ζητεί.

Πάμε κι εμείς να πάρουμε

μη χάνουμε καιρό.

Μας φτάνει ένα τριαντάφυλλο

κι ένα κλαδί χλωρό.

__________________________________

        (Λορέντζος Μαβίλης)

                  Πατρίδα

Πάλε ξυπνάει τῆς ἄνοιξης τ᾿ ἀγέρι
στὴν πλάση μυστικῆς ἀγάπης γλύκα,
σὰν νύφ᾿ ἡ γῆ, πὄχει ἄμετρα ἄνθη προίκα,
λάμπει ἐνῶ σβηέται τῆς αὐγῆς τ᾿ ἀστέρι.

Πεταλοῦδες πετοῦν ταίρι μὲ ταίρι,
ἐδῶ βουίζει μέλισσα, ἐκεῖ σφήκα·
τὴ φύση στὴν καλή της ὥρα ἐβρῆκα,
λαχταρίζει ἡ ζωὴ σ᾿ ὅλα τὰ μέρη.

Κάθε μοσχοβολιὰ καὶ κάθε χρῶμα,
κάθε πουλιοῦ κελάηδημα ξυπνάει
πόθο στὰ φυλλοκάρδια μου κι ἐλπίδα

νὰ σοῦ ξαναφιλήσω τ᾿ ἅγιο χῶμα,
νὰ ξαναϊδῶ καὶ τὸ δικό σου Μάη,
ὄμορφή μου, καλή, γλυκειὰ πατρίδα.

______________________________________________

(Στέλιος Σπεράντζας)

ΔΕΞΟΥ ΜΑΗ
Η Άνοιξη, δροσιές γεμάτη

καρτερεί μεσοκαμπής

στ’ ανθισμένο της παλάτι

Μάη μου για να μπεις.

Δέξου φούχτες τα λουλούδια

απ’ την πλούσια ποδιά

δέξου Μάη γλυκά τραγούδια

κι από τα παιδιά.

 ____________________________________________________________________________________________________                                                          ________________________________________