Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ζωγραφικό κίνημα που εμφανίστηκε στη Γαλλία στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1873, με αφορμή το έργο του Κλωντ Μονέ "Εντύπωση, Ανατέλλων Ήλιος" (Impression, soleil levant).

Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφιζαν την εντύπωση που είχαν οι ίδιοι μπροστά στην πραγματικότητα, με μεγάλη έμφαση στην αίσθηση του χρώματος και του φωτός.

Ενώ μέχρι τότε οι ζωγράφοι αντλούσαν τα θέματά τους απο την ιστορία και τη μυθολογία, οι ιμπρεσιονιστες φτιάχνουν τοπία, σκηνές καθημερινού βίου, εικόνες πόλης, δίνοντας βάση στην ατμόσφαιρα του θέματος, στην έννοια του στιγμιαίου και την κυριαρχία του φωτός. Ζωγράφιζαν κυρίως στη φύση, στην ύπαιθρο, χρησιμοποιώντας έντονα τις αντιθέσεις των συμπληρωματικών χρωμάτων εγκαταλείποντας τον έντονο ρεαλισμό και τα αυστηρά περιγράμματα.

Σημαντική επιρροή στους ιμπρεσιονιστές άσκησαν ο Ντελακρουά, ο Κορό, ο Μπουντέν, ο Κουρμπέ, αλλά και οι γιαπωνέζικες λιθογραφίες και η φωτογραφία.

Κύριοι εκπρόσωποι του ιμπρεσιονισμού ήταν οι Μανέ, Μονέ, Σισλέ, Ρενουάρ και Ντεγκά`ζωγράφοι που αιχμαλώτισαν το φευγαλέο, απελευθέρωσαν το χρώμα απο την ακαδημαική του έννοια και υπήρξαν οι εμπνευστές του Λωτρέκ, του Γκωγκέν και του Βαν Γκογκ, των ζωγράφων δηλαδη που δημιούργησαν την απαρχή της μοντέρνας ζωγραφικης.

* Στα "Πολυμέσα" υπάρχουν χαρακτηριστικά έργα ιμπρεσιονιστών(1-4), όπως και στις ''Συνδέσεις Διαδικτύου" επιπρόσθετες πληροφορίες για τον Ιμπρεσιονισμό.

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στην Ολλανδία το 1853. Σε ηλικία 16 ετών εργάστηκε ως έμπορος τέχνης, αλλά εξαιτίας της ειλικρίνειάς του απολύεται. Απέτυχε και σε άλλες δουλειές που προσπάθησε να κάνει και στα 24 του γίνεται κληρικός σε ένα χωριό ανθρακορύχων στο Βέλγιο. Ζούσε τρώγοντας ψίχουλα και φορώντας κουρέλια, επειδή έδινε τα ρούχα του και το φαγητό του στους εργάτες.

Το 1880 εγκαταλείπει τη θρησκεία για χάρη της τέχνης και ξεκινάει να ζωγραφίζει επιλέγοντας σκούρα και μουντά χρώματα. Το 1886 βλέπει την τελευταία ιμπρεσιονιστική έκθεση στο Παρίσι κι εντυπωσιάζεται από τα χρώματα και τη φωτεινότητά τους.

Ύστερα απο δύο χρόνια μετακομίζει στην Αρλ, μια γαλλική κωμόπολη της Προβηγκίας και σε 15 μήνες ολοκληρώνει 200 πίνακες με το μοναδικό και αναγνωρίσιμο ύφος του, καθαρά χρώματα σε χοντρές πινελιές. Τα χρώματά του ξεπηδούν από τον μουσαμά, με απαράμιλλη αίσθηση του φωτός και εκπληκτικές πινελιές, δείγμα μοναδικής ευαισθησίας και αντίληψης του ζωγράφου.

Το 1890 ο τυρρανικός του βίος λαμβάνει τέλος, ανατρέποντας τον μύθο του καλλιτέχνη-αυτόχειρα που είχε επικρατήσει για πολλά χρόνια. Σε μια τόσο μικρή καριέρα-σχεδόν 10 χρόνια-ο βαν Γκογκ έφερε επανάσταση στην τέχνη. Έδειξε το δρόμο στον εξπρεσιονισμό επινοώντας τη δυναμική πινελιά και ένα μοναδικό φως από την εκπληκτική του παλέτα.

Μετά το θάνατό του τα έργα του έγιναν περιζήτητα και οι τιμές τους μυθικές, ενώ σε όλη του τη ζωή πούλησε μόλις έναν πίνακα! Ο άνθρωπος που τον στήριξε απεριόριστα και αποκλειστικά ήταν ο αδερφός του Τεό, έμπορος έργων τέχνης, με τον οποίο διατηρούσε συνεχή αλληλογραφία επί σειρά ετών. Σε ένα γράμμα του μάλιστα ο βαν Γκογκ γράφει: "Δεν μπορώ να κάνω τίποτε για το ότι οι πίνακές μου δεν πωλούνται, όμως θα έρθει καιρός που ο κόσμος θα καταλάβει ότι αξίζουν περισσότερο από τα χρώματα που έχουν".